Dies ist ein Mustertext, den du frei bearbeiten kannst. Klicke dazu einfach auf den kleinen Stift rechts über diesem Text.
Der Name kommt von Frozen Light (Licht ohne Bewegung, toter Raum), ist aber auch eine Ode an Edgar Froese, der zusammen mit verschiedenen anderen deutschen Pionieren in den 70er Jahren die elektronische Musik prägte. Die Musik von Phrozenlight kann als klangliche Metapher für die Harmonie der Sphären und chaotischen Fraktale gesehen werden. Die musikalische Handschrift von Phrozenlight bietet daher ein hartnäckiges, fast filmisches Ambiente zum Erträumen. Phrozenlight lässt sich von der elektronischen Berliner Schule, der Cosmic Ambient Music, inspirieren. Eine musikalische Reise durch verschiedene Stimmungen und Atmosphären.
Bert fing 1995 aus dem einfachen Grunde an Musik zu machen, weil in den 80er und 90er Jahren die Musik, die er mag, immer kürzer wurde, während seine Liebe der langen, langsamen Musik gewidmet ist. Als er begann, benutzte er viel Freeware wie Screamtracker, Impulstracker und Modplugtracker. Software wie Orangator und eine der frühesten Versionen von Cakewalk hatte er auch auf seinem PC.
Aber erst 1997 wurde es mit dem Buzztracker von Jeskola interessant. Hier hat man die Möglichkeit, seine eigenen Synthesizer-Klänge zu erzeugen. Du kannst auch die virtuellen Synthesizer verwenden, die zu der Zeit auftauchten, das VSTi :-)
2005/2006 lernte er Von Haulshoven kennen, und zusammen gründeten sie das Duo „Dutch Space Mission“.
Da seine Arbeit am Computer bereits ziemlich lebendig war und Von Haulshoven schon viel mit Hardware gearbeitet hatte, begann Phrozenlight ebenfalls mit Hardware-Synthesizern zu arbeiten - und sie ließen ihn nie wieder los.
Dutch Space Mission hatte mehrmals live gespielt, z.B. E-live im Jahr 2008 und in Essen.
Dutch Space Mission hat dann das Projekt Band1971 ins Leben gerufen, wo Leonardo Soundweaver dann auch dran teilhaben würde.
Bert startete auch selbst eine Live-Veranstaltung, basierend auf einem "Traum" von Von Haulshoven, genannt "Cosmic Grunn".
Allerdings gab es 2016 Meinungsverschiedenheiten, sodass Bert keine Möglichkeit sah, mit den beiden Bands weiterzumachen, und er konzentrierte sich ausschließlich auf seine Solokarriere.
Im Jahre 2018 kamen Leonardo und Bert wieder miteinander in Kontakt und fanden, dass das Live-Event einen Nachfolger kriegen sollte: Electric Spectrum Experience.
Da einer von den Künstlern nicht teilnehmen konnte, gab es mehr Handlungsspielraum. Das Duo Phrozenweaver wurde ins Leben gerufen, mit der Absicht, dass sich dieses Projekt neben ihren Soloarbeiten weiterentwickeln wird.
Phrozenlight is een muzikaal project van Bert Hülshoff, gestart medio 1995.
De naam komt van Frozen Light (licht zonder beweging, dead space), maar is ook een ode aan Edgar Froese de man die samen met diverse andere Duitse pioniers de elektronische muziek in de jaren 70 gestalte gaven. Phrozenlight’s muziek kan worden gezien als een sonische metafoor voor harmonie van de sferen en chaotische fractals. De muzikale signatuur van Phrozenlight biedt daarom een aanhoudende, bijna filmische ambiance om op te kunnen dromen. Phrozenlight haalt zijn inspiratie met name uit de elektronische Berlijn School, de Kosmische ambient muziek. Een muzikale reis door verschillende stemmingen en sferen.
Bert begon in 1995 muziek te maken omdat in de jaren 80 en 90 de muziek waar hij van hield steeds kortere nummers werden, terwijl zijn liefde juist de lange langzaam voortgaande muziek omvatte.
Toen hij begon gebruikte hij veel gratis software zoals Screamtracker, Impulstracker en Modplugtracker. Ook software als Orangator en één van de vroegste versies van Cakewalk stond op zijn PC.
Maar eigenlijk werd het pas in 1997 interessant met de Buzztracker van Jeskola. Hier had je de vrijheid om je eigen synthesizerklanken te maken.
Ook kon je de toen in opkomst komende virtuele synthesizers gebruiken, de VSTi 😉
In 2005/6 leerde hij Von Haulshoven kennen en samen gingen zij het duo Dutch Space Mission vormen.
Aangezien het werken met de computer live nogal al tegen viel en Von Haulshoven toen al veel met hardware werkte is Phrozenlight ook begonnen met hardware synthesizers… en is daar nooit meer vanaf gekomen.
Dutch Space Mission heeft verschillende malen live gespeeld bij b.v. E-live in 2008, en in Essen.
Uit Dutch Space Mission ontstond op een gegeven moment Band1971 doordat Leonardo Soundweaver mee ging doen.
Bert ging toen ook zelf een live event starten, gebaseerd op een “droom” van Von Haulshoven, genaamd “Cosmic Grunn”
Echter in 2016 zorgde een meningsverschil dat Bert geen mogelijkheid meer zag om verder te gaan met beide bands. En ging zich volledig focussen op zijn solocarrière.
In 2018 hebben Leonardo en Bert samen weer contact gekregen, en vonden samen dat het live-event een opvolger moest krijgen in 2018: Electric Spectrum Experience.
Doordat één van de artiesten niet mee kon doen, en er speelruimte vrij kwam heeft het duo Phrozenweaver opgestart. Met de bedoeling dat deze band zich verder gaat ontwikkelen naast hun solowerk.
Na bijna drie kwartier muzikaal op volle kracht grijpt Norman de microfoon om zijn partner uitgebreid voor te stellen en een stijlverandering aan te kondigen. Het laatste nummer is meer funky en geeft gespannen oren een beetje geruststelling. Maar dan is het toch niet het laatste nummer, want het publiek roept: "Nog een liedje". Norman moet even op zijn notebook zoeken terwijl Dirk op zijn eigen manier de tijd verdrijft, en dan eindigt het eerste optreden van de dag even voortvarend als het begon. Voor wie weet wat voor muziek de twee organisatoren van dit festival zelf maken, zal de eerste act van de dag een grote verrassing zijn geweest, maar dat is ook elektronische muziek, en het is fijn dat daar ook ruimte en tijd voor is.
Gerrit und Harald bleiben sich treu: Bis zum letzten Act ist wieder eine längere Pause und als die vorbei ist, erleben wir wieder eine komplett umgebaute Bühne. In der Mitte steht ein schlichter Tisch mit den Instrumenten, ähnlich wie bei Feralia Planitia, links und rechts davon dienen zwei Pulte als Plakatständer, um das Logo des letzten Acts zu präsentieren: The People's Republic of Europe, oder kurz TPROE.
TPROE ist ein Ein-Mann-Projekt von Pieter Winkelaar, und er betreibt es bereits seit 23 Jahren. Stilistisch folgt er dabei Industrial und Dark Ambient, und letzteres soll auch der Schwerpunkt des heutigen Auftritts sein. So erleben wir ein absolutes Kontrastprogramm zum vorigen Auftritt: Konnte man in Rons Klangbild quasi baden und sich verlieren, so ist das hier Ambient in der minimalistischsten Form: Ein gleichmäßiger, sich gar nicht oder nur unmerklich verändernder Sound bildet die Basis, und darauf werden einzelne Sounds gestreut, die beim Hörer eine Assoziation erzeugen sollen. Mal liefern Geprassel und Regen den Eindruck direkt in der Natur, vielleicht in einem Urwald zustehen. Dann wieder sind da Wortfetzen und Geräusch von laufenden Maschinen - meine Gedanken gehen in Richtung von Andrei Tarkovskys Film 'Stalker', wo man sich durch eine verbotene Zone bewegt und ständig verstecken muss.
Gerrit en Harald blijven elkaar trouw want er is weer een lange pauze tot het laatste optreden. Na deze pauze beleven we weer een compleet herbouwd podium. In het midden staat een eenvoudige tafel met de instrumenten, vergelijkbaar met Feralia Planitia. Links en rechts ervan dienen twee platforms als posterstandaards om het logo van het laatste optreden te presenteren: The People's Republic of Europe, of kortweg TPROE.
TPROE is een eenmansproject van Pieter Winkelaar en bestaat al 23 jaar. Stilistisch volgt hij Industrial en Dark Ambient, en dat laatste zou ook de focus moeten zijn van de voorstelling van vanavond. We ervaren dus een absoluut contrast met het vorige optreden. Als je zou kunnen baden in Ron's geluid en jezelf zou kunnen verliezen, dan is dit Ambient in de meest minimalistische vorm. Een consistent geluid dat niet of slechts onmerkbaar verandert, vormt de basis, en individuele geluiden worden daar overheen verspreid om een associatie bij de luisteraar te creëren. Soms geven het gekletter en de regen de indruk dat je in de natuur bent, misschien in een jungle. Dan zijn er weer fragmenten van woorden en het geluid van draaiende machines. Mijn gedachten gaan uit naar de film 'Stalker' van Andrei Tarkovsky, waarin je je door een verboden zone beweegt en je voortdurend moet verstoppen.
